NUNSPEET – Zaterdag jl. wachtte Nunspeet als koploper de topper tegen De Merino’s. De gasten zijn bezig met een goede serie en bezette tot zaterdag de vierde plek met slechts 6 punten achterstand en een wedstrijd minder gespeeld. Bij een overwinning door de gasten zou de achterstand op de koploper teruggebracht worden naar 3 punten, kortom een spannende wedstrijd op een druk bezocht sportpark De Wiltsangh……
Nunspeet startte sterk en binnen 3 minuten was het spits Patrick Visser die een mooie aanval van de thuisploeg direct wist om te zetten in een 1-0 voorsprong. De Nunspeet aanvaller stond al een aantal wedstrijden droog, maar zag dat zijn harde werken snel met een doelpunt werd beloond.
Dertien minuten later was het Joep Banse die een aanval over rechts doeltreffend wist af te ronden. De thuisploeg hield de gasten onverminderd onder druk. De 3-0 van Jonathan van’t Hof was misschien wel de mooiste van de middag, Dit keer was het de op links vrijstaande Jonathan van’t Hof die van buiten het strafschopgebied zijn schot in de kruising zag belanden, buiten bereik van de keeper.
Nog binnen het eerste half uur, was het dit keer “good old” Dennis van der Wal die met een listig balletje de 4-0 liet aantekenen. Dit betekende nog steeds niet de ruststand, opnieuw wist Patrick Visser zichzelf met mooie loopactie in kansrijke positie te brengen en tekende voor de vijfde Nunspeet treffer. Dit bleek tevens de ruststand.
De tweede helft was nog geen 5 minuten aan de gang toen de 6-0 al kon worden aangetekend, spits Patrick Visser tekende voor zijn derde treffer en de 6-0 voorsprong voor Nunspeet.
Julian Heijmans tekende voor de eretreffer van de gasten, maar het slotakkoord was weer voor het team van Werner Pluim. Vlak voor het einde was het, de van langdurig blessureleed terugkomende, Dean van Ooijen die de bal op de middenlijn veroverde en na een indrukwekkende solo de eindstand op 7-1 bepaalde.
Met de wedstrijdbal voor Patrick Visser en Man of the Match “good old” Dennis van de Wal.
Na deze klinkende overwinning handhaaft Nunspeet zich als koploper, met alleen de uitwedstrijd tegen Fc Horst van komende zaterdag kan Nunspeet met een goed gevoel aan het vervolg van de competitie gaan denken.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Vijftig minuten gala volstaat.
Meer was er niet nodig.
50 minuten waarin De Merino’s uit Veenendaal werden geslacht, gefileerd, gebraden, feestelijk opgediend en smakelijk werden weggehapt. Een smulpartij voor iedereen met een blauw-geel hart.
Dat terwijl de tegenstander vooraf niet als een mak schaap werd ingeschat. Een plaats in de subtop is zeker niet onverdienstelijk en boezemde vooraf toch wel enige angst in. Die vrees bleek volkomen onterecht.
Er waren nog geen twintig minuten verstreken toen de lichtvoetige Jonathan van ’t Hof met een pareltje de derde Nunspeetse treffer liet aantekenen. Met dit juweel, dat op keizerlijke wijze in de kroon werd aangebracht, was het duel al definitief beslist. Daarvoor was de basis voor dit trio treffers al gelegd door Patrick Visser en Joep Banse, die al voordat de massageolie op de Veenendaalse benen was ingetrokken, alle illusies van de tegenstander al door de vergruizer hadden gehaald.
Nog binnen een half uur toonde Dennis van der Wal – ‘Man van de Wedstrijd’ – hoe je ervaring, routine, spelinzicht en technisch vermogen samenbalt in een nonchalant gescoord doelpunt. Even later zette Adi Draganovic de Nunspeetse spits met een listig kopballetje alleen voor de doelman waarop Visser zijn tweede goal liet optekenen. Met een sublieme score van 5-0 werd de thee, en wellicht ook al met een glaasje champagne, ingeschonken. Een helft vol hoogtepunten. Doelpunten van hoog niveau, een rotsvaste verdediging die samen met de doelman die niet serieus werd getest.
De voorste linie is in topvorm niet in te tomen. Op de vleugels spelen Joep Banse, Nunspeets beste ‘aankoop’, en Jonathan van ’t Hof hun opponenten volkomen duizelig. Als door een wervelwind geraakt tollen ze om. Hoe groot hun inbreng is bleek later in het duel toen ze uit voorzorg voor de komende wedstrijd gewisseld werden. De Nunspeetse slagkracht nam met tientallen procenten af. Wat restte was nog ruim voldoende om de klus freewheelend te klaren.
Hoofdtrainer Werner Pluim stond in de rust op een rotonde met vele afslagen. Wat te doen?
Doorgaan met de equipe van de eerste helft om het doelsaldo nog verder te verfraaien, spelers die belast waren met een gele kaart wisselen, bankzitters ook laten proeven aan het huidige niveau?
Kies je voor veiligheid en het zeker stellen van spelers voor later en daarmee incalculerend dat het niveau wel wat zal inboeten? Elke keuze kon zaterdag risicoloos worden genomen.
Het deed mij denken aan een uitspraak van Willem van Hanegem, vele jaren geleden in een interview. Daarin liet hij zich niet al te lovend uit over de rol van trainers in het algemeen.
Op de vraag van de journalist of Van Hanegem van mening dat trainers geen invloed hebben op spelers en het spelpeil antwoordde hij hilarisch en vol ironie: “Natuurlijk hebben trainers veel invloed, maar zelden een positieve!” Een stelling die ik niet klakkeloos overneem of onderschrijf.
Even terzijde; hoeveel invloed heeft een columnist?
In mijn laatste column stipte ik het ‘droogstaan’ en het uitblijven van het visitekaartje van Patrick Visser aan. Noem het toeval doch prompt zagen we Patrick Visser deze keer in een glansrol.
Hij nam de eerste hattrick van dit seizoen voor zijn rekening, zocht steeds de vrije ruimte, was balvast, betrouwbaar in de combinatie en leverde een sluwe assist af.
Een subliem antwoord op enige prikkelende woorden van een Veluws schrijvertje, die groot supporter is maar daardoor niet blind voor onvolkomenheden van ‘zijn Nunspeet’ en er niet voor schroomt dat zo nodig stevig te benoemen.
Dat invaller Dean van Ooijen, na een lange blessure- en herstelperiode, met buitenkantje-rechts de zevende treffer voor zijn rekening nam mag niet onvermeld blijven. Met verdere groei in ritme en gevoel is hij een waardige selectiegenoot.
We beleven bijzonder tijden op ‘De Wiltsangh’. Een eeuw actief en nu met een nieuw kansrijk perspectief. Nog één horde voor de winterstop, waarbij men tot het uiterste moet gaan om niet door het ijs te zakken. De reis naar FC Horst kan beginnen zonder nieuwe geblesseerden of geschorsten.
Sluit dit jaar feestelijk en met vuurwerk af!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Mooi verslag . Ook mooi proza aan het eind .
Mooie overwinning met overtuiging! Goed voetbal en de wil om te winnen. Brede selectie met genoeg kwaliteit om voor het kampioenschap te gaan.
Roda’46 zal ergens toch ook wel wat steekjes laten vallen en Nunspeet krijgt ze nog thuis.
Bij de opmerking van Van Hanegem kan ik me wel iets voorstellen. Sommige trainers in betaalde voetbal doen soms onbegrijpelijke dingen waar het elftal niet beter van wordt.
Columnisten hebben wel degelijk invloed, zeker als het over levensbeschouwelijke, politieke of maatschappelijke thema’s gaat. In dit geval is de invloed geringer daar de reikwijdte beperkt is tot de lokale bevolking en die ook nog interesse in voetbal moet hebben. Effect heeft het altijd, zie het cornerverhaal en de prestaties van de spits.
Een cominatie van kennis, geluk en toeval. Wel een goede en positieve column.